طلاق ..

میخام درباره طلاق حرف بزنم . این هیولای بزرگ که واسه خیلیا پرنده آزادی است.

این روزها خیلی زیاد می شنویم که فلانی جداشده. کسایی که اصلا باورمون نمی شه.چرا؟

چون رابطه ای که ازشون دیدیم مال این حرف نبوده..علت چیه؟

من خیلی فکر می کنم  بخصوص بعد ازدواج خودم.

راستش وقتی فکر می کنم به زندگی دوساله خودم می بینم خیلی وقتا به نقطه ای رسیدم که فکر کردم بهش..

فکر کردم راهی نمونده..( راستش به همین نسبت به خ و د ک ش ی ) هم فکر کردم..

اما چیزهایی باعث شده کلللللا بیخیالش شم و مث بچه خوب ادامه بدم

یکی اینکه دیدم واقعا خوبیهای این شخص خیلی بیشتر از ایرادهاشه . البته از نظر من ایراد.

اینکه دیدم منم مقصرم و این نکته خیلی مهمه دوستان.اینکه بتونیم نقص خودمونم ببینیم و بهش گیر بدیم و در جهت رفعش برآییم

بعدی نقش خانواده هاست .میگن ادب از بی ادب آموز..من اعتقاد دارم نباید هر چی خانواده گفت چشم بسته قبول مرد صرف اینکه دلسوزن و نزدیک...نه.

اون ها خیلی چیزها از زندگی ما نمی دونن..لحظه های خوش ما رو بحساب نمی ارن..

متاسفانه وقتی مشکل زن و شوهری حاد می شه به گوش خیلی ها می رسه و هر کسی بسته به شناخت و شعورش نطراتی می ده..دوستان خاهش من اینست که با چشم و گوش عقل بررسی کنید..نهایت این شمایید که ادامه دهنده اون شرایط هستید..

نکته مهم:  مطمینید بعد طلاق اوضاعتون بهتر میشه؟خیلییییییییییی مهمه... به خانواده و فرهنگ محل زندگی توجه کنید .به شرایط و امکاناتتان بعد طلاق خیلی فکر کنید..

در اکثر مواقع وقتی به این چیزها بیاندیشید می بینید بهتره وایسید و بجنگید..

طلاق آخرین راه حل است.

خوب باشید